«آ»

آب از دستش نمیچكه !

آب از سر چشمه گله !

آب از آب تكان نمیخوره !

آب از سرش گذشته !

آب پاكی روی دستش ریخت !

آب در كوزه و ما تشنه لبان میگردیم !

آب را گل آلود میكنه كه ماهی بگیره !

آب زیر پوستش افتاده !

آبكش و نگاه كن كه به كفگیر میگه تو سه سوراخ داری !

آب كه از سر گذشت،چه یک ذرع چه صد ذرع ـ چه یك نی چه چه صد نی !

آب نمی بینه و گرنه شناگر قابلیه !

آبی از او گرم نمیشه !

آتش كه گرفت،خشک و تر میسوزد !

آخر شاه منشی،كاه كشی است !

آدم با كسی كه علی گفت،عمر نمیگه !

آدم بد حساب، دوبار میده !

آدم تنبل،عقل چهل وزیر داره !

آدم دست پاچه، كار را دوبار میكنه !

آدم زنده، زندگی میخواد !

آدم گدا، اینهمه ادا ؟!

آدم گرسنه، خواب نان سنگک می بینه !

آدم ناشی، سرنا را از سر گشادش میزنه !

آرد خودمونو بیختیم، الک مونو آویختیم !

آرزو بر جوانان عیب نیست !

آستین نو پلو بخور !

آسوده كسی كه خر نداره / از كاه و جوش خبر نداره !

آسه برو آسه بیا كه گربه شاخت نزنه !

آشپز كه دوتا شد، آش یا شوره یا بی نمك !

آش نخورده و دهن سوخته !

آفتابه خرج لحیمه !

آفتابه لگن هفت دست،شام و ناهار هیچی !

آفتابه و لولهنگ هر دو یک كار میكنند،اما قیمتشان موقع گرو گذاشتن معلوم میشه !

آمدم ثواب كنم، كباب شدم !

آمد زیر ابروشو برداره، چشمش را كور كرد !

آنانكه غنی ترند،محتاج ترند !

آنچه دلم خواست نه آن شد/آنچه خدا خواست همان شد .

آنرا كه حساب پاكه،از محاسبه چه باكه ؟!

آنقدر بایست،تا علف زیر پات سبز بشه !

آنقدر سمن هست،كه یاسمن توش گمه !

آنقدر مار خورده تا افعی شده !

آن ممه را لولو برد !

آنوقت كه جیک جیک مستانت بود،یاد زمستانت نبود ؟

آواز دهل شنیده از دور خوشه !